Dane teledetekcyjne w zarządzaniu kryzysowym

Jednym z podstawowych źródeł danych są zobrazowania satelitarne. Teledetekcja satelitarna, czyli nauka zajmująca się pozyskiwaniem, przetwarzaniem i  interpretowaniem danych satelitarnych, dostarcza niezliczonej ilości informacji przestrzennych dotyczących powierzchni Ziemi i zachodzących na niej procesów oraz zjawisk. W chwili obecnej dzięki pozyskiwaniu i przetwarzaniu danych satelitarnych możliwa jest analiza i interpretacja procesów zachodzących na dużych obszarach Ziemi, często trudno dostępnych dla człowieka. Stąd też wykorzystanie teledetekcji jest pomocą w działaniach służb ratowniczych i podmiotów zarządzania kryzysowego. Analizy zdjęć satelitarnych dostarczają informacji na temat klęsk żywiołowych i kataklizmów w postaci np. zasięgu powodzi, zasięgu rozprzestrzeniania się pożaru, czy zadymienia. Co więcej, wysokorozdzielcze zdjęcia satelitarne umożliwiają sporządzanie najbardziej aktualnych map sytuacyjnych dla potrzeb zarządzania kryzysowego.  Istonym paramterem charakteryzującym zobrazowania satelitarne jest ich rozdzielczość przestrzenna, czyli wielkość najmniejszego obiektu odwzorowanego na zobrazowaniu. Ze względu na rozdzielczość spektralną zobrazowania satelitarne dzieli się na dane bardzo wysokiej rozdzielczośći (ang very high resolution, VHR) o rozdzielczości przestrzennej powyżej 5 metrów, dane wysokiej rozdzielczości (ang. high resolution, HR)  o rozdzielczości powyżej 30-50 mterów oraz dane średniej i niskiej rozdzielczości  poniżej 50 metrów. 

Dane pozyskane z pułapu lotniczego to najczęściej dane płatne, wykonywane na konkretne zlecenie. Ogromną zaletą tych danych jest ich rozdzielczość przestrzenna – piksel od kilku centymetrów do kilku metrów w zależności od wysokości lotu i parametrów kamery. Taka rozdzielczość przestrzenna powoduje, że zdjęcia lotnicze są bardzo dobrym materiałem do wizualnej interpretacji konkretnych obiektów. Wadą zdjęć lotniczych może być ich cena – chociaż jest ona zależna od wielkości obszaru, który chce się pokryć zdjęciami lotniczymi oraz od wykorzystanej technologii. Droższe w pozyskaniu są zdjęcia lotnicze wykonywane przez samoloty załogowe, w związku z kosztami pracy pilotów i  operatorów oraz kosztami paliwa. Tańszą opcją jest pozyskanie zdjęć za pomocą bezzałogowego statku powietrznego, jednak w tym przypadku, ze względu na mniejszy zasięg i niższy pułap lotu, podczas jednego nalotu można wykonać zdjęcia dla znacznie mniejszego obszaru.